Μελέτα, μα έχε άγρυπνα και ανοιχτά τα μάτια της ψυχής σου στη ζωή...

Δημήτρης Γληνός

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Ο μελοποιημένος Federico Garcia Lorca



Η νύχτα στέκει μουσκεμένη

μέσα στου ποταμιού τις όχθες

και στα στήθια της Λολίτας

από έρωτα πεθαίνουν τα κλαριά


Γυμνή η νύχτα τραγουδάει

πάνω στου Μάρτη τα γιοφύρια

Λούζ' η Λολίτα το κορμί της

με νάρδους και γλυφό νερό.


Η νύχτα, από πιοτό και ασήμι

λάμπει ανάμεσ' απ' τις στέγες

Ασήμι από ρυάκια και καθρέφτες

απ' τ' άσπρα πόδια σου πιοτό

Ποίηση: Federico Garcia Lorca.

Ποιητική απόδοση: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Γλέζος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος



Στον αγέρα - στον αγέρα παν

της αγάπης μου οι στεναγμοί

στον αγέρα - στον αγέρα παν

και στα μάτια μου φέρνουν βροχή.

Σταλαγματιά το δάκρυ

κι εσύ που καρτερώ

στου βελονιού την άκρη

στης νύχτας το φτερό.

Στον αγέρα - στον αγέρα παν

οι ελπίδες μου σαν τα πουλιά

στον αγέρα - στον αγέρα παν

μα δε βρίσκουν να χτίσουν φωλιά.

Ποίηση: Federico Garcia Lorca.
Ποιητική απόδοση: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Χρήστος Λεοντής.
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς, «ΑΧ, ΕΡΩΤΑ», 1974.


Ξάφνου στον ποταμό από πέρα φωνές ξεσκίσαν τον αγέρα.
Έμπηγε κάπρου δαγκωνιές μες στα ψηλά ποδήματα
χίμαγε κι έκανε βουτιές σαν δελφινιού πηδήματα.

Η τραχηλιά του η κρεμεζιά μούσκεψε μες στα αίματα
μα οι κάμες ήταν - ήταν έξι και δεν εμπόραε πια ν' αντέξει.


Αχ, Αντονίτο Ελ Καμπορίο, φεγγαρομελαμψέ μου
κι ασπρογαρούφαλέ μου.

Αχ, Αντονίτο Ελ Καμπορίο, π' άξιζες μια βασίλισσα
μνημόνεψε την Παναγιά τι τώρα θα σε φάει το κρύο
τι τώρα θα πεθάνεις πια.

Στην άκρη εκεί του ποταμού τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του
τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του στην άκρη εκεί του ποταμού
κι ανάγειρε την κεφαλή με τα σφιγμένα χείλη
και τότε πια καμμιά φωνή μόνο εφωτίστη ο ουρανός
κι άγγελος βεργολυγερός ήρθε και τ' άναψε καντήλι.

Ποίηση: Federico Garcia Lorca.
Ποιητική απόδοση: Οδυσσέας Ελύτης.
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης.
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη, « ROMANCERO GITANO», 1967.

Πέρα στο θολό ποτάμι
έσκυψε η νύχτα να λουστεί.
Έτσι και η όμορφη Μπελίσα
μ' ένα φιλί θα δροσιστεί.

Πάνω στο πέτρινο γεφύρι
κάθεται η νύχτα δροσερή.
Έτσι και η όμορφη Μπελίσα
στον κήπο θα τον καρτερεί.

Ποίηση : Federico Garcia Lorca
Ποιητική απόδοση: Νίκος Γκάτσος
Μουσική : Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Φλέρυ Νταντωνάκη


Κουβάρι, κουβαράκι
τί θέλεις να γενείς;
Ένα χαρτί κρουστάλλι
έν΄ άσπρο γιασεμί.
Πριν γεννηθεί να σβήσει
πριν ζήσει να χαθεί.

Κουβάρι, κουβαράκι
τι λες να τραγουδήσεις;
Λαβωματιές κερένιες
καημούς από μυρτιά.
Η χαραυγή θα γιάνει
τον πόνο της νυχτιάς.

Κουβάρι, κουβαράκι
για ποιόν θέλεις να πεις;
Γι αγαπημένο φίλο
γαμπρό χωρίς μιλιά.
Τους είδα ξαπλωμένους
στη μαύρη λαγκαδιά.


Στίχοι: Federico Garcia Lorca
Ποιητική απόδοση : Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Λάκης Παππάς





 Το χτύπημα και ο θάνατος


Ποίηση: Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Απόδοση στα Ελληνικά: Νίκος Γκάτσος
Σύνθεση  διεύθυνση ορχήστρας: Σταύρος Ξαρχάκος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Αφήγηση: Μάνος Κατράκης
Ερμηνεία: Κώστας Πασχάλης
Έργο: Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσιεθ Μεχίας (1969)












2 σχόλια :

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο αφιέρωμα.
Δεν μπορεί να λείπει όμως Η φωνή που άκουγα
(σίγουρα όπως κι εσύ)
στο μικρό ραδιοφωνάκι.
Γι' αυτό σου τη χαρίζω με όλη μου τη συγκίνηση:

http://www.youtube.com/watch?v=OqpkQp95Sic&feature=related

κ.κ.

sofia είπε...

Σε ευχαριστώ για το δώρο. Το πρόσθεσα στην ανάρτηση.

Συγκλονιστικός ο Κατράκης.

Να'σαι καλά